Klasyczne leczo.

Dawno, dawno temu, w odległej galaktyce... a nie, przepraszam, to nie ta opowieść. Całkiem dawno temu, bo w roku 1964, mój nastoletni wtedy tata wybrał się do Budapesztu. Zamieszkał na kilka dni u węgierskiej rodziny, która nauczyła go gotować dziwną potrawę z warzywa pojawiającego się na polskich straganach kilka razy w roku (albo i nie). Gdzieś pod koniec lat siedemdziesiątych, kiedy zaczynałem już w miarę pewnie trzymać nóż kuchenny w ręce, tata nauczył gotować leczo mnie. W tamtych czasach papryka nadal pojawiała się sporadycznie. Kilka razy w sierpniu i wrześniu "rzucano" dostawę z Bułgarii. Miało to tę dobrą stronę, że taka bałkańska papryka smakowała o niebo lepiej od dzisiejszych odmian, a to, że trzeba było na nią polować, dodawało aury święta gotowaniu lecza. Czasy się zmieniły, zmieniają się znowu, ale przepis pozostaje w naszej rodzinie niezmienny. Mam nadzieję, że moje dzieci poniosą tradycję dalej w klasycznej formie.

Składniki:

• 1 kg papryki (najlepiej zielonej lub białej, spiczastej, aromatycznej)
• 1/2 kg dojrzałych pomidorów
• 3 cebule
• 400 g kiełbasy (np. śląskiej)
• 1 łyżka smalcu lub 50 g boczku
• 3 łyżeczki mielonej słodkiej papryki
• 3 szczypty pieprzu
• 3 szczypty chili
• sól
  
• 1/2 szklanki wody

Wykonanie:

• Paprykę pokroić w paski, pomidory w ósemki lub drobniej, cebulę i kiełbasę w plasterki. Jeżeli używamy boczek, to posiekać go drobno. Każdy składnik (oprócz boczku) podzielić na trzy części.
• Na dno garnka wyłożyć boczek (lub smalec). Następnie ułożyć warstwy kiełbasy, papryki,  pomidorów i cebuli. Dodać łyżeczkę papryki w proszku, szczyptę pieprzu i chili. Posolić. 
  
• Powtórzyć jeszcze dwukrotnie.
• Wlać wodę i przykryć garnek pokrywką.
• Gotować na średnim ogniu 25 - 30 minut. Nie mieszać.
• Najlepiej po ugotowaniu pozostawić leczo do ostygnięcia i podgrzać jeszcze raz przed podaniem.7
• Podawać w miseczkach lub głębokich talerzach jako gęstą zupę. Koniecznie ze świeżym pieczywem.